Author :
Abstract
Bu makalede, Serveri Alperâni Pîran lâkabıyla anılan Ebu’l-Hasan Harakanî’nin irşat ve tebliğ metodunun özelliklerini irdelemek olacaktır. Harakanî’nin irşat metodunda üveysilik, ilim, örnek olmak, tevazu, motivasyon, sevgi, tevekkül ve ümitvar olmak, nefis terbiyesi, dürüstlük ve doğruluk, temizlik ve temiz kalplilik, âdâb-ı muâşeret, gayret, yardımseverlik ve diğerkâmlık, sabır, ve irşatta süreklilik gibi özellikler dikkat çekmektedir. İrşad hizmetinin ifası, gerçekten ihtisas, tecrübe, bilgi ve sabır gibi meziyetler isteyen bir konudur. Zira bu hizmeti yapanın ve bu hizmete muhatap olanın her ikisi de insandır. İnsanlar ise, dış görünüşleri itibariyle birbirlerine benzerler, ama birbirine karşı bencildirler. Ayrı ayrı alışkanlıkları, duyguları, düşünceleri, anlayışları, değer ölçüleri, gelenekleri ve görenekleri vardır. Ayrıca irşad hizmetinin ifası esnasında Kur'an'ın ışığında söz söyleme, güzel konuşma, kelime ve cümleleri layık olduğu yerlerine oturtma tekniklerinden de yararlanılmalıdır.
Keywords
Abstract
In this article, the Server Alperâni Piran of Abu Hassan Harakani the enlightened the nickname, and check notice Properties. Üveysilik, Harakani method of scientific enlightenment, to set an example of humility, motivation, love, trust, and future, refined etiquette, honesty and integrity, clean, and clean-minded, polite, hard-working, love and altruismpatience, and enlightened on drew attention to the features, such as continuity. Guiding the implementation of the service, the real specialization, experience, knowledge and virtues like patience is a question of hope. Because this service is to the caller and service. But it looks very similar, but on the other selfish. In addition, habits, emotions, thoughts, ideas, values, size, traditions and customs. In addition, according to the Koran spiritual and moral rhetoric, rhetoric, words and phrases in the implementation process should also take advantage of technology is a worthy place to rest.
Keywords
- Burhaneddin Zernuci, (ö.593/1196), Ta'limü'l-müteallim; thk. Mustafa Aşur, Kahire : Mektebetü'l-Kur'ân, 1986.
- Ebû Bekr Muhammed b. İbrâhim el-Buhari Kelabazi, (ö.380/990), et-Taaruf li-Mezhebi Ehli't- Tasavvuf; thk. Mahmûd Emin Nevevi, 2. bsk., Kahire: Mektebetü’l-Kur'ân, 1980.
- Ebu Hamid Feridüddin Muhammed b. İbrahim Nisaburi Attar, (ö.618/1221), Tezkiretü'l-Evliya; trc. Süleyman Uludağ, Bursa: İlim ve Kültür Yayınları, 1984.
- Ebu Muhammed Sadreddin Ruzbihan b. Ebi Nasr Bakli, (ö.606/1209), Şerh-i Şathiyat, Tahran: Gencine-i Nuviştehay-i İran, 1966.
- Ethem Cebecioğlu, Tasavvuf Terimleri Ve Deyimleri Sözlüğü Ağaç Kitapevi Yayınları.2009
- Hasan Çiftçi, “Şeyh Harakânî İle Şeyh Bâyezîd Arasındaki İlginç Manevî İlişki”, Nüsha, Yıl: III, Sayı:11, Güz 2003.
- Hasan Çiftçi, Şeyh Ebü’l-Hasan-i Harakânî, (Hayatı, Çevresi, Eserleri ve Tasavvufî Görüşleri) “Nûru’l-‘Ulûm ve Münacat”ı (Çeviri-Açıklama-Metin), Şehit Ebu’l-Hasan Harakânî Derneği Yay., Ankara, 2004.
- Ebü’l-Feth Burhaneddin Nasır b. Abdüsseyyid b. Ali Mutarrizi, (ö.610/1213), el-Mugrib fî tertibi'l-mu'rib; thk. Mahmûd Fahuri. -- Haleb: Mektebetu Usame b. Zeyd, 1979. I, 85.
- İmdadullah Tehanevi(d.1818-ö.1859), Ziyau'l-Kulûb; mütercim Mehmed Esad Dede, (haz. Adnan Kaya), İstanbul: İnsan Yayınları, 2007.
- Kemâleddin Abdürrezzâk b. Ebü’l-Ganâim Muhammed Kâşânî, (ö.736/1335), Istılahatü's- Sufiyye; thk. Muhammed Kemal İbrâhim Cafer, Kahire: el-Hey'etü'l-Mısriyyetü'l-Âmme li’l-Kitâb, 1981.
- M. Zeki Karakaya, I. Din Şurası Tebliğ Ve Müzakereleri, (1-5 Kasım 1993), DİB. Yayınları, Ankara 1995.
- Mehmet Fuat Köprülü (d. 1890-ö.1966), Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar, DİB., Yay., Ankara,
- Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, İstanbul 1971, IV, 2313.
- Süleyman Uludağ, Tasawuf Terimleri Sözlüğü, İst, 1991.
