Author :
Abstract
Kültürümüzde bazı mimari alanların kimliği selamlaşma üzerine kurulmuştur. Alışılmışın aksine bu alanlar selamlaşmanın sadece söz ile gerçekleşmediği, ses, tını, yön, yazı ve kitabe ile gerçekleştiği çoğu zaman da ziyaret eşliğinde dua ile şekillenerek; iletişimden ritüele dönüştüğü alanlardır. Sivil ve dini mimariye ait alanlar, kültürümüzdeki başlıca selamlaşma alanlarıdır. Ziyaretler etrafında şekillenen, mimari unsurlar ve mekanlar etrafında gerçekleşen Selam / selamlaşma biçimlerinin ele alındığı çalışmamızda, selamlaşmanın dini veya sekülerliğini mimari mekanların kimliği ve işlevi belirlemektedir. Selamı kimin verdiğinden ziyade, selamın ve selamlaşmanın hangi mimari mekânda nasıl gerçekleştiği ve ne amaçla verildiğinin konu edildiği çalışmamızda, mimari mekanların kimliği üzerinden bir selamlaşma analizi yapılmıştır.
Keywords
Abstract
In our culture, the identity of some architectural areas is based on salutation. On the contrary, these areas are often shaped by prayer in the accompaniment of the visit, where the salutation does not only take place by means of speech, but also by sound, direction, writing and inscription; They are areas of transformation from communication to ritual. Areas of religious and civil architecture are the main salutation areas of our culture. In our study of the forms of salutations that take place around the architectural elements and spaces that are shaped around the visits, the identity and secularity of the salutation determines the identity and function of the architectural spaces. Besides of who is saluting, in our study where the greeting and salutation is realized in what architectural space and on what purpose it is given, a salutation analysis was done on the identity of the architectural spaces.
Keywords
- Arpacı , G. (2012). Gök Tanrı İnancının Bilinmeyenleri, İstanbul: Çatı Yayınları.
- Demirci, K. (2001). Kabir Maddesi. İslam Ansiklopedisi , C.24, s.33-35. Ankara: Diyanet Vakfı Yayınları.
- Deniz, D. (2012). Yol/Re :Dersim İnanç Sembolizmi Antropolojik Bir Yaklaşım, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Devellioğlu, F. (1998). Osmanlıca Türkçe Lûgat . İstanbul : Kervan Yayıncılık .
- Efendioğlu , M. (2009). Selam Maddesi. İslam Ansiklopedisi , C.36, s.342-343. Ankara: Diyanet Vakfı Yayınları .
- Erzincan , T. (2005). Mihrap Maddesi. İslam Ansiklopedisi ,C.30, s.30-37. Ankara: Diyanet
- Güç, A. (2002). Kıble Maddesi. İslam Ansiklopedisi, C.25, s.364-365. Ankara: Diyanet Vakfı Yayınları .
- Gülersoy, Ç. (1971). Alphonse de Lamartine ve İstanbul Yazıları. İstanbul: Yenilik Basımevi.
- Konyalı, İ. H. (1976). Abideleri ve Kitabeleri ile Üsküdar Tarihi,1.Cilt . İstanbul: Ahmet Sait Matbaası.
- Özgen, M. (2005). Tokat'ın Kapı Tokmakları. Popüler Tarih Dergisi. Sayı:63, s.13-18. İstanbul: Dünya Yayıncılık.
- Özgen, M. (2016). Tokat Zile Acısu Köyü Monografisi, Basılmamış Doktora Tezi,Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Selçuk, Ali. (2012). Anşa Bacılılar, Kayseri: Laçin Yayınevi
- Şener, M. (2001). Kabir Maddesi . İslam Ansiklopedisi , C.24, s.35-36. Ankara: Diyanet Vakfı Yayınları
- Tiryaki, Y. (2006). Namazgah Maddesi . İslam Ansiklopedisi , C.32, s.359-360.Ankara:Diyanet Vakfı Yayınları
- Topaloğlu , B. (2009). Selam Maddesi, İslam Ansiklopedisi, C. 36. s.341-342. Ankara: Diyanet
- Toprak, S. (1994). Ölümden Sonraki Hayat Kabir Hayatı, Konya: Esra Yayınları.
- KK-1: Aysel Yoğurtçuoğlu, Tokat 1936, Dernek Başkanı , (Görüşme: 25.01.2000) Arşiv Belgeleri:
