Author :
Abstract
Öğretmenlerin hata yönetimi kültürüne yönelik görüşlerini değerlendirmek amacı ile yürütülen bu çalışmanın örneklemini, Elazığ il merkezindeki ilkokullarda görev yapan 745 oluşturmaktadır. Çalışmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Örneklem seçilirken tabakalı ve basit seçkisiz örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın verilerini toplamak amacı ile araştırmacı tarafından oluşturulan “Hata Yönetimi Kültürü” ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonunda ede edilen sonuçlara göre, öğretmenlerin hata yönetimi kültürüne yönelik görüşleri katılıyorum düzeyinde sonuçlanmıştır. “Hata paylaşımı” alt boyutunda öğretmen görüşleri arasında cinsiyet, kıdem ve mezuniyet değişkenleri arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. “Hataya Tepki” alt boyutunda cinsiyet ve branş değişkenlerine göre ve “Hatadan Kaçınma” alt boyutuna ait görüşler arasında da sadece branş ve mezuniyet değişkeni açısından anlamlı bir fark bulunmuştur. “Hata Yetkinliği” alt boyutunda herhangi bir değişken açısından anlamlı fark bulunmamıştır.
Keywords
Abstract
The sample of this study, which was carried out with the aim of evaluating the views of teachers on error management culture, consists of 745 students working in primary schools in the city center of Elazığ. A descriptive survey model was used in the study. Stratified and simple random sampling method was used when selecting the sample. In order to collect the data of the research, the "Error Management Culture" scale created by the researcher was used. According to the results obtained at the end of the research, teachers' views on error management culture were concluded at the level of agree. In the sub-dimension of "error sharing", a significant difference was found between the variables of gender, seniority and graduation among teachers' opinions. A significant difference was found between gender and branch variables in the "Response to Error" sub-dimension, and between the views on the "Error Avoidance" sub-dimension only in terms of the branch and graduation variable. There was no significant difference in terms of any variable in the "Error Competence" sub-dimension.
Keywords
- Baker, D., Day, R. & Salas, E. (2006). Teamwork as an essential component of highreliabil- ity organizations. Health services research, 41(4), 1576-1598.
- Carmeli, A., Gittell J. H., (2009). High-quality relationships, psychological safety, and learn- ing from failures in work organizations. Journal of Organizational Behavior, 30(6), 709-729.
- Chillarege, K. A., Nordstrom, C. R. & Williams, K. B. (2003). Learning from our mistakes: Error management training for mature learners. Journal of Business and Psychology, 17(3), 369-385.
- Cigularov, K. P., Chen, P. Y. & Rosecrance, J. (2010). The effects of error management cli- mate and safety communication on safety: A multi-level study. Accident Analysis & Prevention, 42(5), 1498-1506.
- Edmondson, A. C. (2004). Learning from mistakes is easier said than done: group and or- ganizational influences on the detection and correction of human error. The Journal of Applied Behavioral Science, 40(1), 66.
- Goodman, P. S., Ramanujam, R., Carroll, J. S., Edmondson, A. C., Hofmann, D., A., Sutcliffe, K. M. (2011). Organizational errors: Directions for future research. Research in Organizational Behavior, 31,151–176.
- Gronewold, U. & Donle, M. (2011). Organizational error climate and auditors. predisposi- tions toward handling errors. Behavioral Research in Accounting ,23(2), 69–92.
- Guchait, P., Paşamehmetoğlu, A. & Lanza-Abbott, J. A. (2015). The importance of error management culture in organizations: The impact on employee helping behaviors during service failures and recoveries in restaurants. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 14, 45–67.
- Jöreskog, K. & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Scientific Software International Inc.
- Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
- Keith, N., & Frese, M. (2011). Enhancing firm performance and innovativeness through error management culture. The Handbook of Organizational Culture and Climate. SAGE Publications.
- Özerden, S. S. (2019). Ürün geliştirme takımlarında hata yönetimi (Yayımlanmamış Yüksek Doktora Tezi). Gebze Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Reason J. (1990). Human Error. Cambridge University Press.
- Van Dyck, C. (2000). Putting errors to good use: Error management culture in organiza- tions. Faculty of Social and Behavioral Sciences.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayın- cılık.
